Het grafmonument 'Frans Naerebout'
|
In de onmiddellijke nabijheid van het marinemonument de 'Adder' bevindt zich nog
een marinemonument ter herinnering aan de slachtoffers van Hr.Ms. mijnenveger 'Frans Naerebout'
dat op 2 mei 1918 op een mijn liep en zonk.
Negen opvarenden, waaronder de commandant J.Gayaard, werden gered.
Tien bemanningsleden verloren echter hun leven.
De namen van een zestal staan vermeld op een grote rechthoekige stenenplaat.
De matrozen J.Schenk en M.Hoek, stoker J.G.Verharen, de zeemiliciën-stoker M.Erkelens,
zeemiliciën¬hofmeester G.J.Haavekost en de matroos A.Arends.
We mogen aannemen dat alleen deze personen hieronder werkelijk begraven zijn.
De overige slachtoffers: matroos 1e klasse W.Broer, stoker 1e klasse P.W.Grootveld,
matroos 2e klasse P.J.Kortlevers en korporaalkok J.W.F.Ridderikhof zijn elders begraven
o.a. op Vlieland.
Haaks op de plaat met namen staat een grote langwerpige steen met het embleem van de
marine en ter weerszijde daarvan de jaartallen 1914-1919.
Er boven staat nog aangegeven: 'Voor hen die vielen'.
Hoewel ons land neutraal bleef in de eerste wereldoorlog zijn er toch in totaal
58 marinemensen omgekomen.
Het aantal omgekomen bij de koopvaardij en visserij was veel hoger, 377 resp. 792 man.
Merkwaardig genoeg is destijds alleen voor de marine een monument opgericht op het Havenplein.
Pas na de 2e wereldoorlog (1940-1945) is dit monument een 'algemeen' gedenkteken
voor de slachtoffers van beide wereldoorlogen geworden.
De 'Frans Naerebout' was een oud-stoomloodsvaartuig dat gebruikt werd voor het mijnenvegen.
De mijnenveger 'Frans Naerebout' kruisende voor de Vlielander kust liep op
2 mei 1918 op een mijn en zonk.
Elf personen konden worden gered door de transportboot 'Amsterdam'.
Van de omgekomenen spoelden verschillende aan op het strand van Vlieland,
anderen werden uit zee opgevist o.a. door personeel van de mijnenveger 'Lutine'.
Hr J.T.Bremer
